nadciśnienie

Encyklopedia PWN

[łac. acus ‘igła’, punctura ‘(u)kłucie’],

metoda leczenia ludzi i zwierząt; polega na nakłuwaniu metalowymi igłami tkanek ciała w ściśle określonych miejscach.

farm. handlowa nazwa leku stosowanego w nadciśnieniu tętniczym, → alfa-metyldopa.

metylowa pochodna 3,4-dihydroksyfenyloalaniny (DOPA), aminokwasu będącego prekursorem dopaminy i in. amin katecholowych (noradrenaliny i adrenaliny);

środki stosowane w celu zapobiegania zapłodnieniu lub rozwojowi ciąży (ciąży planowanie).

beta-adrenolityki, β-adrenolityki, leki β-adrenolityczne, β-blokery,

leki blokujące receptory β-adrenergiczne w sercu, naczyniach obwodowych, oskrzelach, trzustce i wątrobie;

bezdech senny, obturacyjny bezdech podczas snu,

med. najczęstszy zespół chorobowy związany z zaburzeniami oddychania podczas snu;

Tabele, zestawienia