na ciekły materiał pędny
Encyklopedia PWN
substancje chem. zdolne do egzotermicznego rozkładu lub spalania z wydzieleniem dużych ilości gorących gazów, stanowiące źródło energii i czynnik roboczy w silnikach rakietowych;
związki chemiczne lub mieszaniny, w których pod wpływem zewn. impulsu energ. o odpowiedniej intensywności rozwinie się szybka reakcja chem. z wydzieleniem dużych ilości gazów o bardzo wysokiej temperaturze.
rakieta
obiekt latający, napędzany silnikiem rakietowym i służący do przenoszenia ładunku użytecznego, np.: ładunku bojowego, statku kosmicznego, aparatury badawczej;
[niem.],
silnik, w którym siła napędowa powstaje dzięki sile reakcji wytwarzanej przez wypływający z silnika czynnik roboczy (np. gorące spaliny, strumień jonów, plazmy);
związki chemiczne azotu z tlenem;
inżynier ros., pochodzenia łotewskiego; teoretyk i wynalazca w dziedzinie techniki rakietowej;
