muzyczna

Encyklopedia PWN

pierwsze pol. czasopismo muzykologiczne,
miesięcznik poświęcony upowszechnianiu i metodyce nauczania muzyki, wyd. od 1947 przez Lud. Inst. Muz. w Łodzi.
zdolność rozpoznawania przez człowieka różnic wysokości, barwy i głośności dźwięków (słuch wysokościowy, tembrowy i dynamiczny), także liczby współbrzmiących dźwięków i ich wzajemnych relacji (słuch harmoniczny, analityczny);
towarzystwo muz., zał. 1871 z inicjatywy W. Wiślickiego;
rozrywkowa muzyka, muzyka popularna, muzyka lekka,
w dzisiejszym rozumieniu — muzyka obejmująca gatunki, które charakteryzują się łatwością w odbiorze (mają tym samym możność szybkiego rozpowszechniania się) i stanowią formę rozrywki dla szerokich kręgów społecznych, a pod względem komercyjnym — dobrze sprzedający się towar dzięki swemu masowemu odbiorowi.
muzyka
[łac. < gr.],
muz. sztuka, której tworzywem są percypowane przez ludzi dźwięki, wytwarzane przez nich głosem i/lub za pomocą instrumentów muzycznych;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia