mundur
Encyklopedia PWN
mundur
odgórnie ustalony ubiór różnych grup zawodowych lub organizacji;
[niem. < fr.],
mundur wojskowy, uniform,
ubiór wojskowy wykonany ściśle według przepisu określającego kolor, krój i oznaki; pojawił się w XVI w., w Polsce po raz pierwszy w piechocie wybranieckiej;
wyłogi, rabaty,
klapy i mankiety munduru i poły płaszcza wyłożone i pokryte materiałem, zazwyczaj koloru odmiennego niż wierzchnia strona munduru;
Armia Polska we Francji w I wojnie światowej, zw. także Armią Hallera (od nazwiska jej nacz. dowódcy), niekiedy błękitną armią (od koloru mundurów),
pol. formacja wojsk. powołana VI 1917 na mocy dekretu prezydenta Francji R. Poincarégo.
battledress
wojsk. kurtka, rodzaj wiatrówki; także wojsk. mundur polowy.
[bạ̈tldres; ang.],
Błękitna Dywizja, División Azul,
hiszpańska ochotnicza formacja wojskowa, walcząca 1941–43 po stronie Niemiec na froncie wschodnim w II wojnie światowej;
