moralne
Encyklopedia PWN
karman
w myśli indyjskiej bezwarunkowe prawo moralne wiążące działania człowieka ze skutkami w przyszłości;
[sanskr., ‘akt’, ‘działanie’],
teologia
uporządkowana wiedza religijna.
[gr. theós ‘Bóg’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
bioetyka
interdyscyplinarna dziedzina wiedzy, często określana jako dział etyki, zajmująca się analizą i próbą rozstrzygnięcia dylematów moralnych pojawiających się w praktyce nauk med. i biologicznych.
[gr. bíos ‘życie’, ḗthos ‘obyczaj’],
zepsucie obyczajów, upadek moralności, odejście od etosu, dobrej tradycji, regres moralny, skrajnie — nihilizm moralny;
dyscyplina socjologii, której przedmiotem jest moralność traktowana jako zjawisko społ. i badana z użyciem metod i technik stosowanych w socjologii.
katolicyzm
treść nauczania Kościoła katolickiego, całość przyjętych w nim zasad odnoszących się do wiary, moralności, życia religijnego i funkcjonowania Kościoła, a także sam Kościół katolicki jako społeczność widzialna.
[gr. katholikós ‘powszechny’],