monolitycznymi
Encyklopedia PWN
bud. budowla wodna osłaniająca przybrzeżny obszar wodny i brzeg akwenu (najczęściej morza) przed działaniem fali;
fototranzystor
tranzystor, w którym natężenie prądu elektr. wyjściowego zależy od strumienia padającego nań promieniowania elektromagnetycznego (z zakresu opt.).
[gr.-łac.],
jedna z technik stosowanych w mikroelektronice, gł. przy produkcji układów scalonych warstwowych (hybrydowych).
Kilby
fizyk amerykański;
[kı̣lbi]
Jack S., ur. 8 XI 1923, Jefferson City (stan Missouri), zm. 20 VI 2005, Dallas (stan Teksas),
kompozyt
materiał utworzony z co najmniej 2 komponentów (faz) o różnych właściwościach w taki sposób, że ma właściwości lepsze i/lub właściwości nowe (dodatkowe) w stosunku do komponentów wziętych osobno lub wynikających z prostego sumowania ich właściwości;
[łac. compositus ‘złożony’],
bud. konstrukcja, której element nośny (przenoszący obciążenia) stanowią ściany nośne żelbetowe (monolityczne bądź prefabrykowane) lub murowane;
