monolitycznymi
Encyklopedia PWN
termin stosowany na oznaczenie sztuki społeczeństw Arabii okresu przedmuzułmańskiego (ok. 1000 p.n.e.–600 n.e.) reprezentowanej głównie przez zabytki z południowej części Półwyspu Arabskiego, a także arabskiej sztuki muzułmańskiej stanowiącej część sztuki islamu.
beton zawierający pręty stalowe (zbrojenie);
rzemieślnik chiń.; uważany za wynalazcę czcionki;
nurt w architekturze europejskiej lat 40.–60. XX w., charakteryzujący się użyciem betonu jako materiału do formowania różnych kształtów, surowym monumentalizmem form, niezafałszowaną ekspresją materiałów oraz powierzchniową fakturą odsłaniającą metody konstrukcyjne.