monochromatyczne
Encyklopedia PWN
elastooptyka
doświadczalna metoda analizy stanu naprężenia i odkształcenia w ciałach stałych —
[łac. elasticus ‘sprężysty’, gr. optikós ‘wzrokowy’ < optós ‘widzia(l)ny’],
optyka naprężeń, fotosprężystość,
en camaïeu
odmiana malarstwa monochromatycznego polegająca na stosowaniu kilku odcieni jednego koloru (imituje płaskorzeźbę na kamei);
[ã kamajọ̈; fr.],
en grisaille
odmiana malarstwa monochromatycznego polegająca na stosowaniu kilku odcieni szarego koloru, co daje w efekcie malowidło przypominające płaskorzeźbę;
[ã grizạ:j; fr.],
Frankenthaler
amer. malarka i graficzka;
[frạ̈ŋkənta:lər]
Helen, ur. 12 XII 1928, Nowy Jork, zm. 27 XII 2011, Darien (stan Connecticut),
związki mat. wyrażające zależność amplitud monochromatycznych fal świetlnych odbitej i załamanej na powierzchni rozdzielającej 2 ośr. izotropowe od amplitudy fali padającej, kąta padania i kąta załamania;
holenderski malarz i rysownik;
