monochromatyczne
Encyklopedia PWN
urządzenie optyczno-elektroniczne przetwarzające obraz obserwowanej sceny na sygnał elektryczny, tzw. sygnał wizyjny, zakodowany w jednym z systemów telewizyjnych (np. PAL, SECAM, NTSC);
koloryt
zespół barw nadający ogólny ton kompozycji malarskiej;
[wł. < łac.],
krystalografia rentgenowska, rentgenografia,
dział krystalografii obejmujący metody badania monokryształów i ciał polikrystalicznych wykorzystujące dyfrakcję promieni rentgenowskich na sieciach przestrzennych kryształów (dyfrakcja fal).
jedna z metod badania monokryształów, wykorzystująca dyfrakcję promieni rentgenowskich na sieciach krystal.;
kryształy, w których występuje podwójne załamanie światła (dwójłomność).
fot. ogólna nazwa lamp emitujących w krótkim czasie (nanosekund, milisekund) strumień światła lub innego promieniowania elektromagnetycznego, m.in. rentgenowskiego (np. Hivatronic, Fexitron), do oświetlenia lub opromienienia fotografowanego obiektu.
