molowa

Encyklopedia PWN

równania opisujące krzywą równowagi układu (najczęściej ciśnienie w funkcji temperatury) przy przemianie fazowej;

[gr. polymerēs ‘wieloczęściowy’],

związki złożone z makrocząsteczek organicznych lub (rzadziej) nieorganicznych;

prawo głoszące, że cząstkowe prężności par poszczególnych składników roztworu doskonałego są w określonej temperaturze proporcjonalne do ich stężeń: p_A = p_A⁰ · x_A, gdzie p_A — cząstkowa prężność pary nasyconej w danej temperaturze składnika A nad roztworem, p_A⁰ — prężność pary nasyconej w tej temperaturze czystego składnika A, x_A — stężenie składnika A wyrażone w ułamku molowym;

skręcalność optyczna,

właściwość substancji optycznie aktywnej, polegająca na skręcaniu płaszczyzny polaryzacji światła podczas przechodzenia światła spolaryzowanego przez tę substancję;

subdominanta

[łac.],

dominanta dolna,

muz. czwarty dźwięk (stopień) gamy durowej lub molowej;

muz. pierwszy dźwięk (stopień) gamy B-dur (z dwoma bemolami) i gamy b-moll (z pięcioma bemolami);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>