molekularnym typu
Encyklopedia PWN
dziedzina nauk biologicznych, a ściślej genetyki, której zadaniem jest wyjaśnienie molekularnych podstaw procesu dziedziczenia;
orbital
funkcja falowa ψ opisująca stan jednego elektronu, zależna od współrzędnych () określających jego położenie w atomie (orbital atomowy), cząsteczce (orbital molekularny, orbital cząsteczkowy) lub krysztale.
[łac. orbita ‘koleina’, ‘droga’],
oddziaływanie między atomami lub grupami atomów prowadzące do utworzenia bardziej złożonego układu, np. cząsteczki, kryształu (szkło kryształowe);
biologia
nauka o formach i przejawach życia badająca budowę i czynności organizmów żywych, ich rozwój osobniczy i rodowy, dziedziczność, zmienność i układ systematyczny, oraz zależności, jakie występują między nimi i ich środowiskiem;
[gr. bíos ‘życie’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
hybrydyzacja
w chemii kwantowej tworzenie kombinacji liniowych orbitali atomowych powłoki walencyjnej danego atomu wieloelektronowego różniących się wartościami pobocznej liczby kwantowej.
[łac.],
cienkie warstwy krystaliczne wytwarzane na powierzchni krystalicznego podłoża przy użyciu różnych metod wykorzystujących zjawisko epitaksji.