molekularna
Encyklopedia PWN
chemik teoretyk;
właściwość płynów (cieczy, gazów) polegająca na powstawaniu w nich naprężeń stycznych, zależnych od prędkości odkształcenia elementu płynu;
sprężająca maszyna robocza (maszyna) służąca do wytwarzania i utrzymywania w zamkniętej przestrzeni ciśnienia niższego od atmosferycznego (podciśnienia, próżni), o wartości do 10–7 Pa, co jest połączone z zasysaniem z tej przestrzeni gazów lub par i wtłaczaniem ich do otoczenia.
proteomika
biochem. gałąź nauki, z pogranicza biochemii białek i biologii molekularnej, zajmująca się badaniem proteomów, uważana także za gałąź genetyki, gdyż bada jakościowo i ilościowo ekspresję genu na poziomie działania białek w komórce w określonym czasie.
[ang.],
spektroskopia
dział fizyki obejmujący zarówno badanie budowy i właściwości jąder atomowych, atomów, cząsteczek oraz złożonych z nich układów makroskopowych, jak i badanie ich wzajemnych oddziaływań — na podstawie rozkładu natężenia (tzw. widma) promieniowania elektromagnetycznego pochłanianego, wysyłanego lub rozpraszanego przez te obiekty i rejestrowanego w zależności od długości fali lub częstotliwości promieniowania.
[łac.-gr.],
Watsona–Cricka model DNA
model budowy cząsteczki kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA), wg którego cząsteczka DNA ma postać podwójnej helisy (podwójnej spirali), złożonej z 2 przeciwbieżnych łańcuchów polinukleotydów zwiniętych wokół wspólnej osi w taki sposób, że łańcuchy fosfosacharydowe (reszty deoksyrybozy powiązane grupami fosforanowymi) owijają śrubowo rdzeń złożony z zasad purynowych i pirymidynowych.
[m. uotsona krika],
