mnisze
Encyklopedia PWN
opat
przełożony klasztoru (opactwo) w zakonach mniszych (benedyktyni, cystersi, trapiści) i kanoników regularnych, otrzymuje święcenia biskupie, obierany dożywotnio lub na określoną kadencję;
[łac. abbas < aram. abbā ‘ojciec’],
najważniejszy monastyr Kijowa, założony 1051 przez księcia Jarosława Mądrego na prawym, wysokim brzegu Dniepru, obejmujący zespół kilkudziesięciu budowli o przeznaczeniu kultowym, mieszkalnym i gospodarczym.
Pu Songling, ur. 1640, Shandong, zm. 1715, tamże,
pisarz chiński;
sangha
w buddyzmie lokalna wspólnota mnichów (bhikszu), utrzymujących się z jałmużny otrzymywanej od wyznawców świeckich, także lokalna wspólnota buddyjska, w której skład wchodzą mnisi i mniszki, oraz wyznawcy świeccy, mężczyźni i kobiety.
[sanskr. < pali saṁgha ‘wspólnota’],
klasztor w Konstantynopolu (dziś ruiny Imrahor Camii);