międzycząsteczkowym
Encyklopedia PWN
stan, w którym na ciało nie działa siła ciężkości (ciężar) ani żadna inna siła zewn. lub działa wyłącznie siła ciężkości, pod której wpływem ciało porusza się swobodnie;
radiochemia
dział chemii jądrowej;
[łac.-gr.],
receptor molekularny, gospodarz, ligand,
cząsteczka chem. o specyficznej budowie przestrzennej, mająca zdolność selektywnego wiązania cząsteczek (substratów) wybranych spośród mieszaniny różnych cząsteczek chem. poprzez oddziaływania międzycząsteczkowe;
samoorganizacja cząsteczek, organizacja molekularna, samoagregacja,
spontaniczna asocjacja cząsteczek chem. w wielocząsteczkowe zespoły tworzące specyficzną fazę o mniej lub bardziej zdefiniowanej organizacji mikroskopowej i charakterystyce makroskopowej zależnej od natury tej fazy (np.: warstwy, membrany, pęcherzyki, micele, fazy mezomorficzne).
chemik;
