międzycząsteczkowym
Encyklopedia PWN
gaz doskonały, gaz idealny,
przybliżony model gazu, nieuwzględniający oddziaływań międzycząsteczkowych.
fizykochemik;
inkluzja
chem. proces zatrzymywania w pustych przestrzeniach sieci krystalicznej lub zamykania w lukach molekularnych jednej substancji atomów, jonów lub cząsteczek drugiej substancji;
[łac.],
kataliza
zjawisko polegające na tym, że obecność stosunkowo niewielkiej ilości obcej substancji, zwanej katalizatorem, przyspiesza reakcję chemiczną.
[gr. katálysis ‘rozłożenie’],
teoria wyjaśniająca makroskopowe właściwości materii przez powiązanie ich z ruchem i wzajemnym oddziaływaniem jej mikroskopowych składników (cząsteczek, atomów, jonów, elektronów);
klatraty
związki niestechiometryczne powstające z połączenia 2 składników chem., z których jeden (zw. gospodarzem) tworzy strukturę, w której występują puste przestrzenie (luki) mieszczące drugi składnik (zw. gościem); rodzaj związków inkluzyjnych.
[łac. clathratus ‘okratowany’, ‘zamknięty’],
