misterium
Encyklopedia PWN
misterium
rozpowszechniony w średniowieczu typ dramatu rel. o tematyce zaczerpniętej ze Starego Testamentu i Nowego Testamentu, niekiedy z apokryfów.
[łac. < gr.],
misterium paschalne, tajemnica wielkanocna,
odkupienie człowieka (z grzechu i jego konsekwencji) dokonane przez śmierć, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie Jezusa Chrystusa;
misteria
w religii staroż. Grecji i Rzymu termin oznaczający odrębną kategorię obrzędów rel., ustanawiających szczególną więź między człowiekiem a bogiem oraz stwarzających nadzieję na szczęście po śmierci (zbawienie);
[łac. < gr.],
mit. gr. w staroż. Grecji święto o charakterze misteryjnym, odprawiane w Atenach i pobliskim Eleusis, które zapewniało mistom (gr. mýstēs ‘wtajemniczony’) — szczęście po śmierci;