mikrofalowe

Encyklopedia PWN

tranzystor
[ang.],
przyrząd półprzewodnikowy o co najmniej 3 elektrodach mający właściwość wzmacniania sygnałów elektr., tj. stanowiący element czynny układów elektronicznych;
diatermia
[gr. diá ‘przez’, thérmē ‘gorąco’],
początkowo metoda leczn. polegająca na nagrzewaniu ciała za pomocą fal elektromagnetycznych o częst. radiowych, obecnie termin określający także generatory tych fal (stosowane w medycynie od 1928).
holografia
[gr.],
technika zapisu i odtwarzania pól falowych, np. świetlnych, mikrofalowych, akustycznych, elektronowych, której istotną cechą jest możliwość zapisu na nośniku informacji zarówno o amplitudzie, jak i o fazie fali.
fiz. w elektronice kwantowej urządzenie stosowane w maserach (p. mikrofalowe) i laserach (p. opt.) do wytwarzania silnego pola elektromagnetycznego lub strumienia nośników prądu elektr. w celu wzbudzenia atomów, jonów lub cząsteczek ośr. czynnego do określonych stanów energ. (pompowanie);
fiz. proces uzyskiwania inwersji obsadzeń poziomów energ. w atomie wskutek absorpcji promieniowania elektromagnetycznego z zakresu od nadfioletu do podczerwieni (p. optyczne, wykorzystywane w laserach) lub z zakresu mikrofal (p. mikrofalowe, wykorzystywane w maserach);
czujka, czujka alarmowa,
samoczynne urządzenie ostrzegające, którego działanie jest oparte na reakcji zawartego w nim elementu (czujnika) na zmiany ściśle określonych wielkości fiz. w jego otoczeniu;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia