miejscowe
Encyklopedia PWN
konie uszlachetnione, wyhodowane przez krzyżowanie pogłowia miejscowego z końmi czystej krwi arabskiej lub pełnej krwi angielskiej;
w szerszym znaczeniu sztuka europejska VI w.–1. połowy XI w., od upadku cesarstwa zachodniorzymskiego do skrystalizowania się stylu romańskiego.
med. nadmierne rozszerzenie i wypełnienie krwią naczyń krwionośnych narządu lub tkanki;
Puchatek, KR-03,
pol. 2-miejscowy szybowiec szkolno-treningowy;
tendencja estetyczna, która skrystalizowała się jako wyrazisty prąd w XX-wiecznych literaturach europejskich i latynoamerykańskich, łącząc w konstrukcjach przedstawianej rzeczywistości elementy realizmu, fantastyki i groteski z analizami psychiki i podświadomości powieściowych postaci oraz z eksponowaniem symboliki obyczajów, sfery irracjonalnych wierzeń i egzotyki miejscowego folkloru.
