miazga zęba

Encyklopedia

odmiana tkanki łącznej kręgowców zawierająca naczynia krwionośne, limfatyczne oraz włókna nerwowe;

anat. zwykle drobne, twarde twory osadzone (z reguły) w jamie gębowej większości kręgowców (u człowieka jamie ustnej), głównie na szczękach tego pierwszego odcinka układu pokarmowego, służące do przytrzymywania, odcinania i rozdrabniania pokarmu;

ozębna,

tkanka łączna włóknista zbita, wyściełająca zębodół, otaczająca korzeń zęba;

stomatologia

[gr. stóma ‘usta’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

dentystyka,

dział medycyny klinicznej i nauka o przyczynach, przebiegu, rozpoznawaniu, zapobieganiu i leczeniu schorzeń jamy ustnej, zębów oraz narządów sąsiadujących;

zębina, dentyna,

odmiana tkanki łącznej oporowej kręgowców podobna do tkanki kostnej, budująca wewn. strukturę zęba;

endodoncja

[gr. éndon ‘wewnątrz’, odoús, odóntos ‘ząb’],

leczenie kanałowe,

dział stomatologii zachowawczej zajmujący się diagnostyką i leczeniem miazgi zęba i tkanek okołowierzchołkowych.

trepanacja

[łac. < gr. trýpanon ‘świder’],

med. operacja chirurgiczna polegająca na wywierceniu otworu w kościach pokrywy czaszki lub w kościach długich za pomocą trepana;