metod��
Encyklopedia PWN
w kwantowej teorii struktury atomów i cząsteczek chem. metoda polegająca na rozwiązywaniu równania Schrödingera przy użyciu metod analizy numerycznej oraz uniwersalnych stałych fiz., jak masa i elektryczne ładunki cząstek, stała Plancka;
heurystyczna metoda nauczania
sposób nauczania, zw. też poszukującym, polegający na naprowadzaniu ucznia na drogę samodzielnego dochodzenia do rozwiązania postawionego zagadnienia;
[gr. heúresis ‘znalezienie’],
orbitali molekularnych metoda, metoda MO,
w mechanice kwantowej metoda, oprac. przez R.S. Mullikena, przybliżonego rozwiązywania równania Schrödingera dla elektronów w cząsteczkach, polegająca na przypisaniu każdemu elektronowi osobnej funkcji falowej zależnej od współrzędnych tego elektronu.
dokumentów osobistych metoda, zw. także metodą biograficzną,
socjol. jedna z metod badań empirycznych polegająca na gromadzeniu danych i informacji o życiu społecznym utrwalonych w tzw. dokumentach osobistych, tj. dokumentach, w których opisy pewnych sytuacji społecznej zawierają również osobisty pogląd piszącego na daną sytuację społeczną.
mat. metody numerycznego rozwiązywania 2 rodzajów zadań: 1) zadań probabilistycznych — przez bezpośrednią symulację, najczęściej komputerową, odpowiedniego zjawiska losowego; 2) zadań deterministycznych (np. obliczanie wartości całek, rozwiązywanie równań algebraicznych, równań różniczkowych, równań całkowych) — przez konstrukcję odpowiedniego modelu probabilistycznego i sprowadzenie w ten sposób danego zadania deterministycznego do pewnego zadania probabilistycznego.
samouzgodnionego pola metoda, metoda SCF, ang. Self Consistent Field,
w mechanice kwantowej metoda przybliżonego rozwiązywania równania Schrödingera dla układu wielu jednakowych cząstek przy założeniu, że każda z tych cząstek porusza się w polu uśrednionego potencjału elektrostatycznego pochodzącego od pozostałych cząstek;
