metoda wyczerpywania
Encyklopedia PWN
wyczerpywania metoda, całkowanie Starożytnych, całka Eudoksosa,
mat. najstarszy sposób obliczania miary (m) takich figur, których stopień złożoności nie pozwala na obliczenie m przez rozkład na części o znanych miarach;
gałąź przemysłu przetwórczego, w której zasadnicze procesy produkcyjne są procesami chemicznymi; stanowi rozwinięcie techniczno-użytkowego nurtu chemii, uprawianego od pradziejów w ramach rozmaitych rzemiosł.
mat. jedno z podstawowych pojęć matematyki, wprowadzone niezależnie przez I. Newtona i G.W. Leibniza pod koniec XVII w. jako nowe narzędzie rachunkowe;
angielski filozof i myśliciel polityczny.
gr. matematyk, astronom, geograf i filozof;
kodyfikacja
metoda stanowienia prawa polegająca na zastąpieniu licznych unormowań danej dziedziny prawa przez jeden nowy akt prawny, który zmieniając ich treść w sposób wyczerpujący, jednolity i usystematyzowany i odwołując się do określonych zasad prawnych, staje się w tej dziedzinie podstawowym źródłem prawa.
[fr.< łac. codex ‘księga’, ‘spis’, facio ‘czynię’],