metalu
Encyklopedia PWN
metale
substancje odznaczające się dobrym przewodnictwem elektrycznym i cieplnym, charakterystycznym połyskiem, dużą wytrzymałością mechaniczną oraz plastycznością.
[łac. metallum < gr. métallon ‘kopalnia’, ‘kruszec’],
termin przyjęty umownie na określenie pierwiastków metalicznych, których gęstość jest większa niż 4,5 g/cm3;
dawna zwyczajowa nazwa → berylowców.
wspólna nazwa skandu, itru i → lantanowców.
