metafizyce
Encyklopedia PWN
idealizm metafizyczny, idealizm ontologiczny,
filoz. stanowisko w metafizyce występujące w odmianie obiektywnej i subiektywnej;
filoz. w metafizyce (Arystoteles, I. Kant) jedna z kategorii przypadłościowych określających byt;
indywiduacja
proces wyodrębniania się z całości;
[łac.],
inteligencja
filoz. w antropologii filozoficznej starożytności i średniowiecza oraz w nurtach nawiązujących do tych epok czynność intelektu, polegająca na aktualnym rozumieniu poznawanej rzeczy;
[łac. intelligentia ‘zdolność pojmowania’,‘rozum’],
filoz.:
filoz.: