menotaksji
Encyklopedia PWN
biol. jedna z taksji, polegająca na utrzymywaniu przez organizm podczas ruchu postępowego dowolnego kąta w stosunku do kierunkowego bodźca zewnętrznego (światło, wiatr) niezależnie od upływu czasu, czym różni się od astrotaksji;
biol. jedne z najważniejszych elementarnych rodzajów wrodzonego zachowania się swobodnie poruszających się drobnych organizmów, od bakterii i pierwotniaków po kręgowce, a także gamet (jak plemniki) i pływek.