melodyczny
Encyklopedia PWN
kadencja
muz.:
[łac.],
muz.:
konsonans
muz. współbrzmienie 2 lub więcej dźwięków (k. harmoniczny: dwudźwięk lub akord konsonansowy) bądź następstwo 2 dźwięków (k. melodyczny) odbieranych i uznawanych w danej epoce za zgodne, harmonijne — w przeciwieństwie do dysonansu;
[łac. consonans ‘zgodnie brzmiący’],
Landini, Landino, Francesco, zw. Francesco Cieco, ur. ok. 1325, Fiesole(?), zm. 2 IX 1397, Florencja,
wł. kompozytor, poeta i organista;
linearyzm
muz. rodzaj polifonii, którego cechą jest nadrzędna rola linii melodycznych w stosunku do harmoniki
[łac.],
lira da braccio
instrument muz., chordofon smyczkowy;
[lịra da brạczczio],
