melik��

Encyklopedia PWN

melika
[gr. mélos ‘śpiew’],
w staroż. Grecji jedna z odmian liryki monodycznej, tj. recytowanej przez jednego wykonawcę, zw. również m. eolską; rozwijała się gł. na wyspie Lesbos;
Kayseri
[kạjseri] Wymowa,
I–XI w. Cezarea Kapadocka,
miasto w środkowej Turcji, na Wyżynie Anatolijskiej, u podnóża wygasłego wulkanu Erciyas, na wysokości 1040–1050 m;
Nizam al-Mulk, Niẓām al-Mulk, ur. 1018, Radkan k. Tus, zm. 14 X 1092, Sihna k. Bisutun,
wezyr sułtanów Alp Arslana (panował 1063–72) i Melik Şaha I (panował 1072–92) z dynastii Seldżuków;
Raffi, właśc. Hakop Melik Hakopian, ur. 1835, Pajadżik (Iran), zm. 6 V 1888, Tyflis (ob. Tbilisi),
pisarz ormiański;
dodekafonia
[gr. dṓdeka ‘dwanaście’, phōnḗ ‘dźwięk’],
muz. technika komponowania za pomocą 12 dźwięków.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia