mechanicznych

Encyklopedia PWN

mechanika
[gr. mēchanikḗ ‘sztuka konstruowania maszyn’],
dział fizyki zajmujący się badaniem ruchu ciał materialnych oraz oddziaływań między nimi, prowadzących do zmiany ruchu ciał lub ich odkształceń.
przedsiębiorstwo w II RP, produkujące głównie samochody i inne pojazdy mechaniczne oraz broń pancerną; utworzone 1928,
prasa
[łac. presso ‘tłoczę’],
techn. maszyna technol. do prasowania, czyli wywierania statycznego nacisku (bez uderzeń) na obrabiany przedmiot, prasowany materiał, montowane części itp.
torsjograf
[łac.-gr.],
przyrząd do mierzenia i rejestrowania drgań skrętnych (np. wału napędowego maszyny);
bot. organy czepne u roślin, nie rozgałęzione lub rozgałeziające się, cienkie, wrażliwe na dotyk, pod wpływem bodźca mechanicznego (dotyku) owijające się dookoła mechanicznych podpór lub innych roślin.
geol. zespół procesów zachodzących pod wpływem czynników zewnętrznych (egzogeniczne procesy), prowadzących do rozpadu mechanicznego i rozkładu chemicznego skał;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia