materiałowa
Encyklopedia PWN
wyższa szkoła techn., zał. 1919;
zespół metod służących do określania struktury materii, tj. rodzaju atomów, z których jest ona zbudowana i rozmieszczenia ich w przestrzeni.
dział fizyki, którego przedmiotem jest budowa atomowa i właściwości fiz. ciał stałych (krystalicznych i bezpostaciowych), a także zjawiska i procesy zachodzące w ich wnętrzu i na powierzchni pod wpływem różnych czynników zewnętrznych.
syn Władysława Jana, wnuk Władysława oraz Stanisława Wojciechowskiego, inżynier metaloznawca, specjalista w dziedzinie inżynierii materiałowej;
inżynieria
twórczość techniczna (głównie wynik działalności inżynierów), której wynikiem jest obiekt (prototyp), metoda produkcji (technologia) lub zmiana stanu środowiska.
[łac. incingere ‘otoczyć miejsce budowlą obronną’, ingenerare ‘tworzyć’],
nauki, które badają zjawiska i ustalają prawidłowości zachodzące w świecie wytworów i procesów powstałych w wyniku działalności człowieka w zakresie techniki;