martenzyt
Encyklopedia PWN
składnik strukturalny hartowanych stali i żeliw szarych;
zdolność stopów metali do utwardzania się w trakcie hartowania
techn. składnik strukturalny wielu stopów żelaza powstający w wyniku izotermicznej (zwykle) przemiany przechłodzonego do temp. 550–250°C austenitu;
metaloznawca niem.;
techn. składnik strukturalny stali węglowych poddanych ulepszaniu cieplnemu, tworzący się w tzw. czwartym stadium odpuszczania (400–650°C), w rezultacie którego uzyskuje się strukturę martenzytu wysokoodpuszczonego, złożonego z drobnych kulistych cząstek cementytu w osnowie ferrytycznej;
stal
przerobiony plastycznie techniczny stop żelaza z węglem zawierający do 2,11% węgla oraz inne pierwiastki pochodzące z surowców i paliw stosowanych podczas otrzymywania stali (składniki zwykłe i domieszki) lub dodawane celowo (składniki stopowe).
[niem.],
