makulatura

Encyklopedia PWN

makulatura
[łac.],
zużyty bądź odpadowy papier lub tektura, nadające się do wykorzystania jako wtórny surowiec w produkcji papieru, a także np. płyt drewnopochodnych i in. materiałów płytowych lub jako paliwo;
papier
[gr.],
materiał w postaci wstęgi lub arkuszy, wytwarzany z masy papierniczej, służący do druku, pisania, pakowania, celów przemysłowo-technicznych, higienicznych i in.;
Hrabal Bohumil Wymowa, ur. 28 III 1914, Brno-Židenice, zm. 3 II 1997, Praga,
pisarz czeski.
hist.:
regularna bryła sprasowanych surowców lub półproduktów używanych w papiernictwie (makulatura, masa celulozowa w płatkach) i włókiennictwie (bawełna, wełna);
proces zarządzania i sterowania produkcją w taki sposób, aby zapobiegać powstawaniu zanieczyszczeń i ich wprowadzaniu do środowiska oraz aby ograniczać marnotrawstwo zasobów surowców, energii i pracy ludzkiej;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia