magnez
Encyklopedia PWN
skałodrzew, ksylolit,
tworzywo będące stwardniałą mieszaniną tlenku magnezu, chlorku magnezu, wypełniaczy (trociny, piasek itp.) i pigmentów;
związki chemiczne, które można uważać za pochodne kwasów, w których jon lub jony wodorowe zostały zastąpione jonem (jonami) metalu lub jonem koordynacyjnym (np. NH
), albo za pochodne zasad, w których jon (jony) wodorotlenkowy został zastąpiony resztą kwasową.
), albo za pochodne zasad, w których jon (jony) wodorotlenkowy został zastąpiony resztą kwasową.
specjacja
chem. występowanie różnych form chem. i fiz. tego samego pierwiastka w danym obiekcie;
[ang. < łac.],
struktury najgęstszego upakowania, struktury najgęstszego ułożenia,
krystal. struktury kryształów, które mogą być opisane za pomocą teorii najgęstszych ułożeń jednakowych kul.
chem. właściwość wody spowodowana obecnością w niej soli, gł. wapnia i magnezu oraz w niewielkim stopniu żelaza, baru, manganu i in.;
zmniejszanie palności org. materiałów polimerowych: tworzyw sztucznych, włókien chem., powłok lakierowych, gumy.
