magnez
Encyklopedia PWN
chemia bionieorganiczna, biochemia nieorganiczna,
interdyscyplinarna dziedzina wiedzy (z pogranicza chemii i biologii) badająca pierwiastki chem. (i ich związki, gł. koordynacyjne) występujące w organizmach żywych i istotne dla funkcjonowania tych organizmów, a także syntetyczne modele kompleksów biologicznych.
chloryty
grupa minerałów — krzemiany i glinokrzemiany magnezu, żelaza i glinu, o ogólnym wzorze chem.: Y3[(OH)2|Z4O10] · Y3(OH)6, gdzie Y — zwykle Mg2+ (częściowo zastąpiony przez Fe2+, Fe3+, Cr3+, Ni2+, Mn2+), Z — Si4+ (bywa zastąpiony przez Al3+, Fe3+ lub Cr3+);
[gr. chlōrítis (líthos) ‘zielony (kamień)’],
geol. proces przemiany węglanu wapnia — kalcytu CaCO3 w węglan wapnia i magnezu — dolomit CaMg[CO3]2, polegający na częściowym wypieraniu wapnia przez magnez
geochemia
nauka z grupy nauk geologicznych zajmująca się występowaniem i krążeniem na Ziemi pierwiastków chemicznych oraz ich rolą w różnorodnych procesach geologicznych;
[gr. gḗ ‘ziemia’, chēmeía ‘magia’],
oliwiny
grupa minerałów, krzemiany magnezu i żelaza (Mg,Fe)2[SiO4];
[łac.],
powłoki optyczne, cienkie warstwy optyczne,
fiz. cienkie warstwy różnych materiałów, którymi powleka się powierzchnie elementów opt. (np. płytek płasko-równoległych, soczewek czy pryzmatów) w celu modyfikacji opt., fiz. lub chem. właściwości tych powierzchni;
