magnetycznych
Encyklopedia PWN
jedna z metod diagnostyki med. (obrazowanie diagnostyczne w medycynie) wykorzystująca zjawisko rezonansu magnetycznego jądrowego do badań tomograficznych (MR, MRI, tomografia rezonansu magnetycznego).
przyrząd do pomiaru podatności magnetycznej ciał diamagnetycznych i paramagnetycznych (rzadziej ferromagnetycznych) metodą ważenia próbki wypychanej z niejednorodnego pola magnetycznego lub wciąganej do niego.
fiz. obszar silniejszego pola magnet., od którego odbijają się naładowane cząstki plazmy;
nazwa, często używana m.in. w lotnictwie, → kompasu magnetycznego.
wektorowa wielkość fiz. określająca oddziaływanie substancji lub mikrocząstki z polem magnetycznym;
