magnetycznych
Encyklopedia PWN
lepkość magnetyczna, opóźnienie magnetyczne,
właściwość ferromagnetyków (i ferrimagnetyków) polegająca na opóźnieniu (od 10−9 s do kilku godz.) zmian stanu magnet. (namagnesowania, przenikalności magnetycznej i in.) w stosunku do powodujących je zmian zewn. pola magnetycznego;
strumień wektora pola magnetycznego lub indukcji magnetycznej przez daną powierzchnię;
zespół zjawisk związanych ze zmianami pola magnetycznego Ziemi, także wielkość określająca zaburzenia pola magnetycznego Ziemi.
deklinacja magnetyczna, odchylenie magnetyczne,
kąt zawarty między południkiem geogr. a południkiem magnet. w miejscu obserwacji;
przetwornik elektromagnetyczny przeznaczony do przetwarzania sygnałów elektr. w zmiany pola magnet. w celu zapisania sygnałów na nośniku magnet. (g.m. zapisująca) lub odwrotnie — zmian pola magnet. w sygnały elektr. podczas odczytywania zapisu z nośnika magnet. (g.m. odczytująca), a także do namagnesowania nośnika w celu skasowania istniejącego na nim zapisu (g.m. kasująca);
proces technol. zmieniający głównie magnet. właściwości stopów magnetycznie twardych (magnetyczne materiały) w stanie stałym przez wywołanie w nich zmian strukturalnych, będących efektem łącznego oddziaływania temperatury, czasu i pola magnetycznego;
