magnetyczny

Encyklopedia PWN

hipotetyczna cząstka elementarna wytwarzająca centralne pole magnetyczne (wychodzące z monopola magnetycznego linie pola biegną w nieskończoność lub do innego monopola magnetycznego);
opór magnetyczny, reluktancja, Rm,
wielkość charakteryzująca obwód magnetyczny;
rezonans magnetyczny jądrowy, Nuclear Magnetic Resonance (NMR),
zjawisko selektywnego, rezonansowego pochłaniania promieniowania elektromagnetycznego o charakterystycznej, wysokiej częstotliwości z zakresu fal radiowych, przez jądra atomowe o różnym od zera spinie (momencie magnetycznym), wchodzące w skład ciał (stałych, ciekłych, gazowych) umieszczonych w silnym stałym polu magnetycznym;
strumień wektora pola magnetycznego lub indukcji magnetycznej przez daną powierzchnię;
jedna z metod diagnostyki med. (obrazowanie diagnostyczne w medycynie) wykorzystująca zjawisko rezonansu magnetycznego jądrowego do badań tomograficznych (MR, MRI, tomografia rezonansu magnetycznego).
wektorowa wielkość fiz. określająca oddziaływanie substancji lub mikrocząstki z polem magnetycznym;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia