magnetyczna
Encyklopedia PWN
metoda analizy cząstek naładowanych, polegająca na wyznaczaniu ich pędów oraz segregacji tych cząstek wg ich pędów za pomocą pola magnet.;
magnetyczny zapis, rejestracja magnetyczna,
proces utrwalania informacji w postaci śladu magnetycznego (ścieżki) na nośniku magnetycznym w celu jej przechowywania i późniejszego, wielokrotnego odczytywania w dowolnej chwili;
biol. zdolność do oceny kierunków położenia biegunów geomagnetycznych Ziemi, stwierdzona u ślimaków, owadów, ryb i ptaków;
pewien obszar przestrzeni wraz z ciałami w niej się znajdującymi, tworzący zamkniętą drogę, wzdłuż której występuje („płynie”) strumień indukcji magnetycznej, zwany strumieniem magnetycznym Φ;
materiały wykazujące ferromagnetyzm (poniżej temperatury Curie) lub ferrimagnetyzm (poniżej temperatury Néela);
