magnetyczna
Encyklopedia PWN
deklinacja magnetyczna, odchylenie magnetyczne,
kąt zawarty między południkiem geogr. a południkiem magnet. w miejscu obserwacji;
przetwornik elektromagnetyczny przeznaczony do przetwarzania sygnałów elektr. w zmiany pola magnet. w celu zapisania sygnałów na nośniku magnet. (g.m. zapisująca) lub odwrotnie — zmian pola magnet. w sygnały elektr. podczas odczytywania zapisu z nośnika magnet. (g.m. odczytująca), a także do namagnesowania nośnika w celu skasowania istniejącego na nim zapisu (g.m. kasująca);
proces technol. zmieniający głównie magnet. właściwości stopów magnetycznie twardych (magnetyczne materiały) w stanie stałym przez wywołanie w nich zmian strukturalnych, będących efektem łącznego oddziaływania temperatury, czasu i pola magnetycznego;
przyrząd do pomiaru podatności magnetycznej ciał diamagnetycznych i paramagnetycznych (rzadziej ferromagnetycznych) metodą ważenia próbki wypychanej z niejednorodnego pola magnetycznego lub wciąganej do niego.
nazwa, często używana m.in. w lotnictwie, → kompasu magnetycznego.
