magnetyczna
Encyklopedia PWN
geofiz. wielkość wprowadzona sztucznie jako miara zaburzeń pola magnetycznego Ziemi.
lekki, wydłużony magnes trwały mogący się swobodnie obracać dookoła pionowej lub poziomej osi;
wielkość fiz. charakteryzująca właściwości magnet. ośrodka;
fiz., techn. taśma (giętka wstęga) wykonana z materiału magnet. lub zawierająca materiał magnet., stosowana do rejestracji sygnałów elektr., stanowiących przetworzone dźwięki, obrazy lub dane;
bezwymiarowa wielkość fiz. charakteryzująca zdolność substancji do zmian jej namagnesowania pod wpływem zewn. pola magnetycznego;