magnet

Encyklopedia PWN

[gr.],

właściwość ciał nieuporządkowanych magnetycznie (tzn. nie będących ferromagnetykami, ferrimagnetykami lub antyferromagnetykami), związana z występowaniem trwałych momentów magnet. (atomów lub cząsteczek), które ustawiają się w zewn. polu magnet. w kierunku przyłożonego pola;

przenikalność magnetyczna, μ,

wielkość fiz. charakteryzująca właściwości magnet. ośrodka;

pułapka magnetyczna, butelka magnetyczna,

fiz. urządzenie do utrzymywania plazmy w ograniczonym obszarze za pomocą odpowiednio ukształtowanego pola magnet.;

strumień,

fiz. jedna z wielkości charakteryzujących pole fiz.:

akustomagnetyczne zjawiska,

zjawiska polegające na zmianie właściwości magnet. ośrodków materialnych (ciał stałych i cieczy tzw. magnetycznych) pod wpływem naprężeń i deformacji towarzyszących rozchodzeniu się fal sprężystych w tych ośrodkach i odwrotnie, na pojawieniu się naprężeń i deformacji ciał podczas ich magnesowania (magnetostrykcja);

ferromagnetyki

[łac.],

ciała wykazujące właściwości ferromagnet. (ferromagnetyzm) poniżej temperatury Curie;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>