magia
Encyklopedia PWN
niem. filolog klasyczny;
druidowie
u staroż. Celtów członkowie wielostopniowego bractwa kapłańskiego, któremu przewodził najwyższy druid;
[łac. < celt.],
Enki, akadyjskie Ea,
mit. sumer. pan słodkiej wody, bóg rzemiosł i mądrości, niekiedy sztuk magicznych;
etnologia
dyscyplina naukowa, której przedmiotem badań jest człowiek jako społeczny twórca kultury;
[gr. éthnos ‘lud’, ‘plemię’, ‘naród’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
u Celtów wielostopniowe bractwo kapłanów i filozofów, pod zwierzchnictwem głównego filida, zbliżone charakterem i cechami do druidów, lecz konkurujące z nimi;
krytyk literacki i teatralny, eseista.
