lunarny
Encyklopedia PWN
ważny składnik wierzeń w religiach politeistycznych, którego istotą jest kult Księżyca lub jego personifikacji;
kalendarz
system rachuby dni i dłuższych odstępów czasu;
[łac.],
astralistyka
kierunek w badaniach religioznawczych, którego zwolennicy podkreślali dominującą rolę ciał niebieskich w powstawaniu mitologii ludów pierwotnych i staroż. oraz twierdzili, że religie tych ludów wywodzą się z mitów astralnych (w tym także solarnych i lunarnych);
[łac. astralis ‘gwiezdny’],
deus otiosus
termin wprowadzony przez M. Eliadego na określenie kategorii bóstw uranicznych (niebiańskich), których aktywność ogranicza się do procesu stworzenia świata (kosmogonia) i człowieka (antropogonia).
[łac., ‘bóg bezczynny’ lub ‘bóg odpoczywający’],
hierofania
objawienie się świętości;
[gr. hierós ‘święty’, phaínein ‘ukazywać’],