luką
Encyklopedia PWN
klatraty
związki niestechiometryczne powstające z połączenia 2 składników chem., z których jeden (zw. gospodarzem) tworzy strukturę, w której występują puste przestrzenie (luki) mieszczące drugi składnik (zw. gościem); rodzaj związków inkluzyjnych.
[łac. clathratus ‘okratowany’, ‘zamknięty’],
związki org., zwykle polimakrocykliczne, o właściwościach kompleksotwórczych;
w nauce prawa nazwa określająca ogół norm prawnych z okresu ukształtowania się organizmów państwowych.