ludzie
Encyklopedia PWN
dziedzina interdyscyplinarna, z pogranicza ekologii i antropologii, badająca człowieka jako gatunek biologiczny w jego związkach ze środowiskiem oraz zależności wewnątrzgatunkowe i międzypopulacyjne.
sądowy organ Rady Europy powołany zgodnie z Europejską konwencją praw człowieka z 1950, działający od 1959.
antropol. rozwój osobniczy człowieka, biomorfoza, bieg życia, także termin oznaczający naukę o rozwoju człowieka, dział antropologii;
dwie umowy międzynarodowe z dziedziny praw człowieka, uchwalone jednomyślnie przez Zgromadzenie Ogólne ONZ i otwarte do podpisu w Nowym Jorku 16 XII 1966, obejmujące niemal wszystkie zagadnienia dotyczące sytuacji jednostki w społeczeństwie.
grupa ludów wyodrębniona ze względu na przynależność języka etnicznego ich członków do grupy romańskiej (języki romańskie) rodziny indoeuropejskiej;
grupa ludów spokrewnionych językowo, lecz zróżnicowanych pod względem kulturowym.
