linearne B
Encyklopedia PWN
historiografia
pisarstwo historyczne, nagromadzone teksty dotyczące przeszłości, nauka historyczna.
[gr. historía ‘badanie’, ‘informacja’, ‘opowiadanie’, gráphō ‘piszę’],
egejska kultura, Egea,
ogólna nazwa zespołu kultur rozwijających się w okresie neolitu i w epoce brązu (III i II tysiąclecie p.n.e.) w basenie Morza Egejskiego.
dwie odmiany pisma powstałego na Krecie (odkryte 1900 przez A. Evansa i jego następców w Knossos, Fajstos, Aja Triada i in. miastach);
ang. filolog klasyczny;
kreteńska kultura, kultura minojska,
kultura rozwijająca się na Krecie w epoce brązu (ok. 3500–1070 p.n.e.);
każde pismo (zbiór znaków graficznych) utrwalone na nośniku pisma stosowanym w poligrafii do składania tekstów, np. na czcionkach, matrycach (linotypowych, monotypowych i in.), fotomatrycach czy też w postaci fontów komputerowych.
