lecznicza
Encyklopedia PWN
chemia leków, chemia farmaceutyczna,
dział chemii zaliczany do nauk farmaceutycznych, zajmujący się badaniem związków aktywnie czynnych farmakologicznie, z których przygotowuje się gotowe leki;
dieta
oparty na zasadach dietetyki sposób żywienia się człowieka, charakteryzujący się ustalonym pod względem jakości, ilości i urozmaicenia doborem pokarmów, dostosowanym do potrzeb organizmu.
[łac. < gr. díaita ‘sposób życia’],
farmakopea
urzędowy zbiór monografii określających wymogi, które muszą spełniać środki lecznicze, surowce farmaceutyczne i gotowe postaci leku, aby mogły być dopuszczone do obrotu i handlu;
[gr. pharmakopoiía ‘sporządzanie leków’],
farmaceuta;
Hipokrates, Hippokrátēs, ur. ok. 460 p.n.e., wyspa Kos, zm. ok. 377 p.n.e., Larysa (ob. Larisa, Tesalia),
lekarz grecki, zwany ojcem medycyny; twórca zasad etyki lekarskiej i nauki o temperamentach.