kłamstwo
Encyklopedia PWN
świadome mówienie nieprawdy celem wprowadzenia w błąd dla własnej korzyści, oszukania innych (Seneka Młodszy), przypodobania się możnym (M. de Montaigne), narzucenia swej woli (A. Schopenhauer) itp.;
oświęcimskie kłamstwo, niem. Auschwitzlüge,
nurt w propagandzie neonazistowskiej, radykalnie prawicowej i antysemickiej usiłujący przedstawić informacje o dokonanych przez III Rzeszę zbrodniach ludobójstwa, zwłaszcza o komorach gazowych i zagładzie Żydów (Żydzi), jako kłamstwo;
paradoks kłamcy, antynomia kłamcy,
rozumowanie wynikające z próby oceny prawdziwości zdania „to, co teraz mówię, jest kłamstwem”, przypisywanego Eubulidesowi z Miletu (IV w. p.n.e.);
a lie has no legs
kłamstwem do niczego się nie dojdzie.
[ə laı həz nəu legz; ang., ‘kłamstwo nie ma nóg’],
rosyjski pisarz, myśliciel i publicysta.
