kąta
Encyklopedia PWN
fiz. maks. kąt padania fali na płaszczyznę rozdzielającą 2 ośrodki o różnych współczynnikach załamania, dla którego spełnione jest prawo Snella;
kąt skierowany, kąt zorientowany,
mat. kąt płaski, którego jedno ramię przyjmuje się za początkowe, a drugie — za końcowe;
mat. kąt o wierzchołku leżącym na okręgu i ramionach zawierających cięciwy tego okręgu;
mat. kąt ostry zawarty między cięciwą okręgu i styczną do tego okręgu wystawioną w jednym z końców cięciwy;
mat. kąt płaski, którego ramiona leżą na jednej prostej i nie pokrywają się, czyli kąt mający 180° (w mierze łukowej: π).
kąt widzenia, kąt pola widzenia,
fiz. kąt, jaki tworzą promienie świetlne poprowadzone ze środka źrenicy oka lub źrenicy wejściowej układu optycznego (np. lunety) do skrajnych punktów obserwowanego przedmiotu lub obrazu.
