kwantyfikator
Encyklopedia PWN
kwantyfikator
log. zwroty: „dla każdego x” oraz „dla pewnego x” używane w logice jako synonimy potocznych wyrażeń „każdy” i „pewien”;
[ang. quantifier ‘oznacznik ilości’ < łac. qantum ‘ile’, facere ‘czynić’],
rachunek kwantyfikatorów, logika kwantyfikatorów,
dział logiki, w którym przyjmuje się wszystkie terminy i twierdzenia rachunku zdań, a ponadto wprowadza się, jako stałe symbole, kwantyfikatory.
logika
teoria czynności poznawczych, przede wszystkim naukotwórczych,
[gr. logikós ‘zgodny z rozumowaniem’],
log. prawa logiki, zakładające, że zdania oznajmujące mogą być tylko prawdziwe lub fałszywe i żadnej innej wartości logicznej mieć nie mogą.
dział matematyki rozwinięty w latach 60. XX w. przez A. Robinsona, będący ścisłą realizacją pochodzącej z XVII w. koncepcji G.W. Leibniza, który chciał oprzeć cały rachunek różniczkowy i całkowy na pojęciu nieskończenie małej;
