kształtować
Encyklopedia PWN
rycerstwo
warstwa społeczna złożona z konnych wojowników, istniejąca w Europie łacińskiej w epoce dojrzałego i późnego średniowiecza (XI–XV w.).
[rycerz < staroczes. rytieř < średnio-wysoko-niem. ritaere ‘jeździec’],
łac. militia, ang. chivalry, fr. chevalerie, niem. Rittertum,
francuski filozof, pisarz, krytyk literacki i publicysta, główny przedstawiciel egzystencjalizmu.
socjalizacja
proces przejmowania przez jednostkę wiedzy, kompetencji komunik., umiejętności psychospoł., a także systemu wartości i norm, wynikający z oddziaływania środowiska społ.;
[łac. socialis ‘społeczny’],
socjologia
w pierwotnym i najszerszym znaczeniu nauka o społeczeństwie.
[łac.-gr.],
część stosunków społecznych dotycząca wzajemnych relacji między państwami oraz innymi organizacjami politycznymi, gospodarczymi i społecznymi.
