kształtowa
Encyklopedia PWN
podstawowa technika wytwarzania części maszyn, urządzeń, przedmiotów użytkowych itp., polegająca na nadawaniu przedmiotowi obrabianemu żądanego kształtu, wymiarów i właściwości warstwy wierzchniej przez usunięcie naddatku obróbkowego za pomocą narzędzia skrawającego (skrawające narzędzia), które naciskając na warstwę skrawaną, powoduje jej ścinanie i przekształcenie w wiór;
mat. dział topologii wyrosły z teorii homotopii, dostosowujący rozpatrywane pojęcia do przestrzeni topologicznych o bardziej złożonej budowie, zwłaszcza lokalnej;
semafor
rodzaj sygnalizatora w systemie sygnalizacji kolejowej, służącego do przekazywania obsłudze pociągu (maszyniście) informacji dotyczących prowadzenia ruchu i jego bezpieczeństwa;
[gr.],
dogniatanie, kalibrowanie,
operacja obróbki plast. polegająca na nieznacznym spęczaniu obrabianego przedmiotu na zimno lub ciepło, w celu uzyskania dokładnych wymiarów oraz zwiększenia gładkości jego powierzchni;
wykonywanie gwintów metodami obróbki skrawaniem (nacinanie) lub obróbki plast., rzadziej przez odlewanie lub kucie w matrycach.